Stress

Stress kan kortdurend zijn of langdurend.

Voorbeelden kortdurende stress:
• bezoek dierenarts
• het is bijna voertijd
• eigenaar wordt bijna thuis verwacht
• vreemde mensen op bezoek, hond op bezoek
• vuurwerk, onweer
• geluid stofzuiger

Stress kan dus in negatieve situaties voorkomen, maar ook in positieve.
Kortdurende stress heeft meestal geen gevolgen voor de kat, op het moment zelf kan hij signalen afgeven die erop wijzen dat hij last van stress heeft..
Bijvoorbeeld:

- pootje heffen(zie foto)
- hijgen
- tongelen (d.w.z. hij likt met zijn tong van boven naar beneden)
- met zijn vacht schudden, of trillen

Daarnaast kan er “overspronggedrag” getoond worden, als de kat kortdurend in conflict is met zichzelf. Wij krabben dan achter onze oren, de kat gaat zich meestal wassen. Bijvoorbeeld als hij een vogel ziet waar hij niet bij kan, of als hij niet kan beslissen om te vluchten of te blijven. Of als hij bijvoorbeeld op de vensterbank wil springen, maar het net niet haalt. Tijdens het “nadenken” laat hij dan overspronggedrag zien.

Voorbeelden langdurende stress:
• verhuizing
• nieuwe kat erbij, of ander huisdier
• nieuwe baby, nieuwe volwassene erbij
• nieuwe meubels
• vakantie eigenaar
• niet naar buiten mogen, of juist wel buurtkat die steeds vechten wil nieuwe dagindeling door verandering baan eigenaar verveling teveel katten in een huis

Door langdurige stress kan probleemgedrag ontstaan. Het is dus van belang dat de stress niet te hoog oploopt. Bij stress worden er stresshormonen aangemaakt, die een kat in de natuur in staat stellen aan te vallen, te vluchten (wegrennen dus), of te bevriezen. In die gevallen worden de stresshormonen afgebouwd.

Bij onze huiskatten wordt vaak de stress wel opgebouwd, maar blijft de kat gestrest rondlopen. Daardoor wordt de drempel waarbij hij stressgedrag vertoont steeds lager. Het is dus voor elke kat van belang, dat dagelijks de opgebouwde stresshormonen ook worden afgebouwd. Dit doe je door enerzijds te zorgen voor een zo prettig mogelijke omgeving, zodat er geen stress ontstaat.

En hoe meer natuurlijk gedrag de kat kan vertonen, hoe minder stress er aanwezig is.

Geef de kat bijvoorbeeld een voerbal of verstop de brokjes door het huis, dan wordt zijn natuurlijke jachtgedrag bevorderd en hij krijgt bovendien meteen extra beweging. Speel ook minimaal 2 keer per dag met uw kat, minstens een kwartier. Zie TIPS> SPELEN

Katten zijn gewoontedieren en vinden het erg fijn als hun leven voorspelbaar is, ze houden niet echt van verrassingen. Houd daarom zoveel mogelijk een vaste dagindeling voor de kat aan: op vaste tijden spelen, voeren, naar buiten, enz.

Als er iets aan uw situatie gaat veranderen, speel daar dan al van tevoren op in. Nieuwe dingen in hun leefomgeving zorgen vaak voor stress.

Bijvoorbeeld: wacht dus niet tot de baby geboren is, maar wen de kat al maanden van tevoren geleidelijk aan die nieuwe situatie. Vraag hiervoor advies aan uw gedragstherapeut.

Hier is gesproken over gedragsproblemen als gevolg van stress, maar er kunnen ook lichamelijke problemen ontstaan. Door de voortdurende stress wordt de weerstand van de kat lager, waardoor er meer kans is op ziektes.

Een voorbeeld hiervan: bij katten ontstaat er vaak een blaasontsteking als gevolg van stress. Als uw kat meerdere malen in een korte periode blaasontstekingen heeft en de dierenarts kan geen lichamelijke oorzaak vinden, is stress vaak de onderliggende reden.

Plassen in huis als gevolg van blaasontsteking		Buik kaal likken als gevolg van buikpijn (blaasontsteking)

Voorbeelden van probleemgedrag door stress:
• sproeien in huis
• onzindelijkheid
• agressie
• kapot maken van dingen
• pica (eten van vreemde dingen, bijv. wol)
• zichzelf kaal likken/plukken
• weinig tot geen activiteiten laten zien
• meer/minder eten
• overdreven aandacht vragen, hard miauwen
• staartjagen

Het is dus van belang te herkennen dat uw kat last van stress heeft en de oorzaak van de stress te achterhalen. Hoe korter het probleemgedrag bestaat hoe beter de prognose.

Bovenstaande gedragsproblemen kunnen trouwens ook een lichamelijke oorzaak hebben, dus dat moet altijd eerst worden uitgesloten door uw dierenarts.

Zie ook informatie over PROBLEEMGEDRAG